شب ها من و آسمان روزهای نبودنت رامی شماریم یک ستاره-دوستاره. ستاره ها تمام می شود آسمان به خواب می رود! من اما شروع می کنم یک ماه-دوماه. اما مگر آسمان فقط یک ماه نداشت! پس چرانبودنت به پایان نرسید!! پس چرا نمی آیی درخشان ترین ستاره آسمانِ هستی؟
یه زمانی کسی میرفت کربلا خیلی تو چشم بود ولی الان کسایی که جاموندن بیشتر تو چشمن یا اباعبدالله(ع) پایم که جامانده دلم را میفرستم به زیارتت ارباب انگار که قسمت نیست . چشمانم کربلایی شوند امسال هم دلم راهی کربلا میشود. درآن زمین که پناه تمام عالم بود. فقط برای من روسیاه جا کم بود؟؟؟
درباره این سایت